Letra I e Gjonit 2:2 BiblaPRO
shlyerje pajtuese – fjala greke ἱλασμός [|ilasmos], e përdorur vetëm këtu dhe te 4:10 në gjithë BR, paraqet vështirësi përkthimi. Kjo vështirësi shihet edhe në mënyrat e ndryshme në të cilat është dhënë në përkthimet në shqip, të cilat ofrojnë si vijon: Kristoforidhi “të shpërblemit”, “shpërblim”; LIM/ABS “shlyesi”, “shlyerje”; ZiZ “shlyesi”, “për të shlyer”; CHC “flijimi pajtues për shlyerjen”, “flijim pajtues për të shlyer”; DSF “flija pajtuese”, “fli pajtuese”; SB “u flijua”, “flijim për shlyerje”.
Në përkthimin e këtij emri duhen marrë në konsideratë edhe folja ἱλάσκομαι [|ilaskomai] dhe emri ἱλαστήριον [|ilasthrion], me të cilët është i lidhur ky emër, dhe që përdoren në sferën e marrëdhënies së njeriut me hyjninë dhe të mëkatit që qëndron në mes. Kështu, folja ἱλάσκομαι [|ilaskomai] shfaqet 2 herë në BR (Luk. 18:13; Heb. 2:17). Te Luka, folja në pësore pasqyron përdorimin e saj në lutje ndaj Perëndisë në kuptimin “të shfaqësh ndjesë” për mëkatet (Kristoforidhi “ndëje mue”). Ndërsa tek Heb. 2:17 folja është përdorur në kuptimin “të heqësh pengesat që e vendosin hyjninë në pozita armiqësore, shlyej” (Arndt, Gingrich, Danker, and Walter Bauer. A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature. 3rd ed., ἱλάσκομαι [|ilaskomai] 2; kështu edhe H. G. Liddell, A Lexicon: Abridged from Liddell and Scott's Greek-English Lexicon, ἱλάσκομαι [|ilaskomai] II; Thayer’s Greek-English Lexicon of the New Testament [Hendrickson, 1896; 1997], ἱλάσκομαι [|ilaskomai] 2.)
Ngaqë “shlyerja” e mëkat-it/-eve përmbush drejtësinë e Perëndisë, atëherë mund të thuhet edhe se ka një “paqësim” apo “pajtim” të Perëndisë (krh. Efe. 2:3). Në këtë kuptim përdoret emri ekuivalent ἱλαστήριον [|ilasthrion], i cili shfaqet 2 herë në BR (Rom. 3:25; Heb. 9:5). Në të dyja referencat, por pa dyshim te Heb. 9:5, emri pasqyron përdorimin te LXX (Septuaginta – përkthimi grek i BV) si “pajtimore”, “vendi i pajtimit” për kapakun që qëndronte mbi arkën e besëlidhjes, e cila spërkatej me gjak një herë vit në Ditën e Shlyerjes.
Mbi këtë bazë, emri ἱλασμός [|ilasmos] mund të jetë përdorur nga Gjoni për Jezusin si flijimi që bën shlyerjen e mëkateve, por edhe si ai që bën pajtimin e Perëndisë, duke përmbushur drejtësinë e Tij. Megjithëse përkthime të ndryshme dhe studiues mbështesin njërin apo tjetrin kuptim si më të mundshëm se tjetri, mund të thuhet se të dyja kuptimet qëndrojnë bashkë si dy aspekte të pandashme të veprës flijimore dhe priftërore të Jezu Krishtit, sepse shlyerja e mëkateve synon pajtimin e Perëndisë dhe pajtimi i Perëndisë është i mundur vetëm përmes shlyerjes së mëkateve (Stephen S. Smalley, vep. cit., f. 39-40; I. Howard Marshall, The Epistles of John, NICNT [Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans Publishing Co., 1978], f. 118).
Si rrjedhim, është parë me vend që mënyra më e mirë për ta shprehur këtë dyanësi kuptimore është përkthimi përmes grupit emëror “shlyerje pajtuese”.